آنزیم

در مقدمات بافندگی، پارچه‌های پنبه‌ای و مخلوط پنبه- پلی‌استر، با آهار پوشش داده شده و سپس خشک می‌گردند. به این ترتیب، انتهای آزاد الیاف روی سطح نخ به بدنه اصلی آن چسبانده می‌شود. فرآیند آهار علاوه بر استحکام نخ مقاومت سایشی آن را هم افزایش می‌دهد و در نتیجه، کاهش گسیختگی نخ باعث افزایش راندمان بافندگی می‌گردد. از بین انواع آهار مصرفی نشاسته بیشترین استفاده را دارد.اما این آهار در بدر ورود به سالن رنگرزی به یکی از روشهای زیر از پارچه حذف میگردد:

آهارگیری با اسید  ( Acid steeping of Grey scouring) 
 آهارگیری با روش تخمیر ( Rot steeping)
آهارگیری با اکسید کننده ها ( Oxidising agents)
آهارگیری با آنزیم (Treatment with enzymes)

آهارگیری با آنزیم بیشترین استفاده را در صنعت دارد آنزیم موجود زنده نیست ،بلکه مولکول بیولوژیکی ساده ای می باشد که زنده بودن یا مردن در مورد آن معنائی نداشته و تا زمانیکه بوسیله آنزیم های دیگر حل نشده باشد، به فعالیت خود ادامه می دهد.خاصیت کاتالیزوری آنزیم ها بدین معناست که آنها بخشی از محصول نهائی نخواهند شد و بعد از انجام واکنش، محصول را ترک میکنند. سپس آنزیم برای انجام واکنشی مشابه بر مولکول دیگر آماده میگردد و درصورت وجود شرایط مساعد در طول فرایند، آنزیم تا مدت طولانی قادر به فعالیت خواهد بود.این آنزیم ها از نظر شیمیایی پروتیین هایی هستند که با کاتالیزورهای شیمیایی معمولی متفاوتند زیرا در حرارت و  PH محدودی عمل می کنند. هرچقدر پایداری حرارتی  Heat Stability آنزیم زیاد باشد نشاسته را با سرعت زیادی تجزیه می کند .از طرف دیگر  PH نیز مهم است چرا که بسته به نوع آنزیم در PH مشخصی بیشترین عملکرد را دارد .